Het laatste van de zomermaanden
De zomer nadert traag zijn einde, en dat kan je aan veel dingen voelen.
‘S ochtends vroeg wordt er al eens vaker gekozen om ’toch maar een extra vestje aan te trekken’, en je merkt dat de avond al wat sneller valt.
Daarmee wordt ook onze stapel zaden die we dit jaar kunnen gebruiken een heel stuk kleiner. Van overweldigd te worden door alle mogelijkheden, moeten we nu gaan zoeken wat we nog groot krijgen dit jaar.
Radijsjes, sla, nog wat winterkolen… niet meer de lange lijst die het vorige maand nog was.
Maar daarmee valt er ook een stukje ‘druk’ weg.
Ik besefte dat we nog ‘maar’ 7 weken een pakketje samen te stellen hebben om het beloofde teeltseizoen te volbrengen. Ja, dat kan het veld zeker nog aan!
Het pompoen-seizoen moet zelfs nog van start gaan!
Misschien lukt het om ons teeltseizoen te verlengen?
Dat is dan weer een stukje afhankelijk van moeder natuur…
We zijn echter nog niet aan het uitbollen hoor! Er worden dit jaar nog 2 leveringen van plantgoed verwacht, waarvan woensdag of donderdag de eerstvolgende.
Dat betekent dat er nog steeds bedden leeggemaakt moeten worden.
En ook het onkruid is nog niet gestopt met groeien. Onderhoud van het veld komt meer op de voorgrond.
Daarnaast zijn we druk in de weer om zaden te verzamelen van groenten en bloemen die hun beste tijd gehad hebben. Op rustigere momenten worden er peulen gedopt, of verzamelen we de uitgebloemde zonnebloemen.
Die zaden zorgen volgend jaar dan voor sterkere planten dan wanneer het zaad opnieuw aangekocht zou worden.
Dan dromen wij al van hoe het veld er volgend jaar gaat uitzien… En bestellen we nog wat bloembollen die binnenkort de grond al in kunnen.
1. Uitnodiging
Nu we in de verte het najaar al zien aankomen, denken we na over hoe we zo lang mogelijk van onze overvloed van groenten kunnen genieten.
Dan steekt een nieuwe vaardigheid zijn hoofd boven water: fermenteren.
Ik proefde vorig jaar van gefermenteerde look en blauwe bessen. Onverwachts lekker!!! Daar wil ik wel mee experimenteren. Maar waar begin ik?
Ik nodig jullie graag uit om samen die ontdekkingstocht aan te gaan.
Op 14 september en 19 oktober komt orthomoleculair therapeute Nele Joris namelijk alles vertellen wat je moet weten over fermenteren. Je kan tijdens de 3-uur durende workshop terecht met al jouw vragen hieromtrent, en krijgt een heleboel tips mee naar huis.
Daarnaast ga je ook zelf aan de slag;
Je krijgt hier op de boerderij een korte rondleiding, waarna je zelf de (onbespoten) groentjes oogst om te fermenteren.
Nele begeleidt je doorheen de opstart van het fermentatieproces. Ze zorgt ervoor dat je de “know-how” hebt om dit later thuis zelf ook te doen.
Zo ga je op het einde van de workshop naar huis met een heleboel extra kennis, 2 à 3 bokalen met fermenterende seizoensgroenten (je hoeft deze bokalen en groenten dus niet zelf te voorzien) en een fijne middag achter de rug.
Klinkt top? Schrijf je dan snel in voor een workshop op 14 september of 19 oktober!
2. Warme zomerdagen
De afgelopen maand hebben wij volop van de warmte kunnen genieten! Overdag heerlijk op het veld karweien, pakketjes maken, zaaien, planten,…
Om dan ’s avonds op het terras te genieten van het resultaat van ons harde werk.
We hebben weer een heleboel nieuwe receptjes ontdekt (dankjewel aan iedereen die ons inspiratie geeft!), en hebben kunnen experimenteren met o.a. een heerlijke groentenbarbecue, gevulde courgette, pastasausjes,…
Afsluiten doen we zo nu en dan eens met een kampvuurtje, samen met onze geweldige helpende handen!
In augustus hebben wij heel veel bezoek over de vloer gehad. Heerlijk om te zien dat onze boerderij ook voor andere mensen begint op te leven!
Nog even en dan kunnen wij hier nog meer op inspelen! Zalig!
3. Opnieuw afscheid nemen
Nog geen twee weken sinds ons vorig afscheid, hebben we deze maand helaas opnieuw een katje verloren.
Dikkie kwam, net als Plumeauke, zo’n 4 jaar geleden bij ons aanwandelen. Toen nog zo dik dat we dachten dat ze kleintjes verwachtte. Neen, zei de dierenarts, wel stokoud waardoor ze geen spieren meer had en dus een ’tonnetje’ had gekweekt.
Ons Dikkie was een echt vechtertje. Geen tanden meer, slechtziend, slechthorend en zo’n 4 herseninfarcten achter de rug. Uiteindelijk is zij gewoon van ouderdom mogen sterven. Net als bij Plumeau hebben we een tijdje moeten wachten tot we haar vertrouwen wonnen, maar eens ze had beslist dat wij best oké waren, kon er voor haar geen einde komen aan alle knuffeltjes.
Met 2 katjes zo snel na elkaar verloren, moeten wij toch even wennen aan de leegte in huis. Het gemis is er zeker, maar ook een trots gevoel, dat we Dikkie nog zo lang bij ons hebben mogen houden.
4. De Wesley
Apetrots zijn wij op onze nieuwste aanwinst!
Sinds afgelopen week zijn wij trotse eigenaar van onze eigen ‘mini-tractor’! De Wesley.
Sommigen onder jullie zullen zich misschien afvragen waarom wij uiteindelijk toch kozen om zo’n ‘grote’ machine aan te schaffen: ‘Zijn jullie niet bezig om de grond gezond te krijgen?’
Klopt helemaal. Maar na weken en weken van gras af te doen, beslisten we toch dat het zo niet verder kon.
Gebruik van de Wesley blijft beperkt tot het maaien en tot balen persen van het grasland achter op het terrein. Hij kan ons ook helpen met oogst of materiaal te vervoeren, en een éénmalige ploegbeurt op nog-niet-aangewende grond.
Tussen de groentjes, bij de bloemen, zo veel als we kunnen, vermijden we het dichtrijden van de grond.
Maar daarnaast zijn wij kinderlijk blij dat we nu toch een tractor hebben om op rond te ‘cruisen’!
