Regenweer
Ik zal eerlijk zijn;
De laatste tijd is het niet altijd gemakkelijk om positief naar ons veld te kijken.
Het regenweer blijft ervoor zorgen dat dit een enorm moeilijk jaar is. Zaden komen nauwelijks uit, plantgoed lijkt eerder te zwemmen dan te groeien, en als er dan al iets heel mooi bij staat? Tja, dan is er wel een slak of honderd die klaarstaat om het helemaal op te peuzelen.
Op zich mogen wij wel van geluk spreken. Hoewel er hier en daar wel wat plassen blijven staan, lijkt het meeste water toch steeds weg te trekken. Ik hoor van collega’s vaak wel wat anders…
Goede grond, zou je kunnen zeggen. Maar ook het feit dat wij volledig handmatig werken heeft daar invloed op. Zware machines duwen de grond vaak helemaal dicht, waardoor het water de grond niet meer in kan trekken.
Niet de gemakkelijkste periode dus, maar wel een uitdaging om andere perspectieven te zoeken. In plaats van te zuchten en te klagen, eerder dankbaar te zijn voor datgene wat wél nog lukt.
We zien bijvoorbeeld direct bewijs dat ons concept wel werkt;
Diversiteit ondersteunen zorgt ervoor dat onze grond weerbaarder is, een goede structuur heeft om water op te nemen, en niet afhankelijk is van steeds opnieuw bijbemesten.
Doordat wij niet inzetten op slechts één teelt, blijven we toch zeker van een opbrengst. Ook als er soorten zijn die helemaal mislukken, zullen er ook steeds zijn waar we wél een overvloed van hebben. En datgene wat wij tekortkomen? Dat halen we bij andere lokale, kleinschalige bioboeren met dezelfde insteek dan wij hebben.
Want dat is nog iets anders om extra dankbaar voor te zijn; de steun van collega-bioboeren. Ik verbaasde me er al vaker over, dat er zo’n sterk netwerk bestaat tussen de gelijkgezinde boeren in de buurt.
Eerder dan concurrenten, zijn het stuk voor stuk warme mensen die alle kennis en middelen willen delen om ervoor te zorgen dat we allemaal kunnen overleven.
Nee, de aanhoudende regen is absoluut geen lachertje voor deze sector, maar als we dan toch de positieve insteek nemen; we hebben ondertussen een gratis watervoorraad kunnen aanleggen voor de komende 3 jaar 😉
1. De bouw van een houtwal (deel 1)
Één van onze projecten van afgelopen maand was de aanleg van een houtwal.
Eerder een ‘simpel’ project, zij het wel dat er veel gesleurd werd met takken en palen.
Door de takken van onze voorjaarssnoei te bewaren, kunnen wij nu een veilige haven creëren voor insecten en vogeltjes.
Een mooi begin van langere wal. Zodra wij opnieuw takken verzamelen, kunnen wij verder bouwen. Het doel is een takkenwal van ongeveer 3x de lengte op de foto hieronder.
2. Het kriebelhoekje
We krijgen dit jaar te maken met wel heel veel kleine, kriebelige, en ‘smerige’ beestjes.
Zoals ik hierboven al aanhaalde, zijn wij momenteel het thuis van enorm veel slakken. In de serre, tussen het gras, op de planten. Overal waar je kijkt zie je er wel één (of meer!) kruipen. Bah, daar hebben we nu wel écht genoeg van….
Ook onze aardappelen hebben last van kriebelaars. De Colorado-kever heeft ons dit jaar niet gespaard. Iedere dag moeten wij een plukronde doen om de beestjes van onze aardappelen af te houden. Zolang wij dit handmatig kunnen doen, en niet hoeven te spuiten, zijn wij toch tevreden!
De kevers volledig laten doen zou helaas het einde van de aardappel-planten betekenen. De snelheid waarmee zij de planten opeten is ongeëvenaard. Het is een uitheemse soort, die de schrik is geworden van menig tuinier.
Gelukkig hebben we ook kriebeltjes die we wél verwelkomen. Vlinders en hommels, bijtjes en wormen, ook zij hebben hun intrek genomen op ons veld. Vooral de bloemenstroken blijven de grootste aantrekpunten.
3. Kom eens bij ons snuffelen
Trots en spanning.
Enkelen kregen het al te horen, maar wij organiseren onze allereerste opendeur!
De aparte uitnodiging volgt later nog, maar hou alvast zaterdag 22 juni vrij in jullie agenda!
Je krijgt een rondleiding over het veld, en enkele stuwende krachten achter het bedrijf komen zichzelf voorstellen.
Proevertjes zullen uiteráárd ook aanwezig zijn.
Hopelijk tot dan!