Nieuws

Het laatste van de zomermaanden

De zomer nadert traag zijn einde, en dat kan je aan veel dingen voelen.
‘S ochtends vroeg wordt er al eens vaker gekozen om ’toch maar een extra vestje aan te trekken’, en je merkt dat de avond al wat sneller valt.
Daarmee wordt ook onze stapel zaden die we dit jaar kunnen gebruiken een heel stuk kleiner. Van overweldigd te worden door alle mogelijkheden, moeten we nu gaan zoeken wat we nog groot krijgen dit jaar.
Radijsjes, sla, nog wat winterkolen… niet meer de lange lijst die het vorige maand nog was.
Maar daarmee valt er ook een stukje ‘druk’ weg.
Ik besefte dat we nog ‘maar’ 7 weken een pakketje samen te stellen hebben om het beloofde teeltseizoen te volbrengen. Ja, dat kan het veld zeker nog aan!
Het pompoen-seizoen moet zelfs nog van start gaan!
Misschien lukt het om ons teeltseizoen te verlengen?
Dat is dan weer een stukje afhankelijk van moeder natuur…

We zijn echter nog niet aan het uitbollen hoor! Er worden dit jaar nog 2 leveringen van plantgoed verwacht, waarvan woensdag of donderdag de eerstvolgende. 
Dat betekent dat er nog steeds bedden leeggemaakt moeten worden. 
En ook het onkruid is nog niet gestopt met groeien. Onderhoud van het veld komt meer op de voorgrond. 
Daarnaast zijn we druk in de weer om zaden te verzamelen van groenten en bloemen die hun beste tijd gehad hebben. Op rustigere momenten worden er peulen gedopt, of verzamelen we de uitgebloemde zonnebloemen. 

Die zaden zorgen volgend jaar dan voor sterkere planten dan wanneer het zaad opnieuw aangekocht zou worden. 
Dan dromen wij al van hoe het veld er volgend jaar gaat uitzien… En bestellen we nog wat bloembollen die binnenkort de grond al in kunnen.

1. Uitnodiging

Nu we in de verte het najaar al zien aankomen, denken we na over hoe we zo lang mogelijk van onze overvloed van groenten kunnen genieten.
Dan steekt een nieuwe vaardigheid zijn hoofd boven water: fermenteren. 
Ik proefde vorig jaar van gefermenteerde look en blauwe bessen. Onverwachts lekker!!! Daar wil ik wel mee experimenteren. Maar waar begin ik?

Ik nodig jullie graag uit om samen die ontdekkingstocht aan te gaan. 
Op 14 september en 19 oktober komt orthomoleculair therapeute Nele Joris namelijk alles vertellen wat je moet weten over fermenteren. Je kan tijdens de 3-uur durende workshop terecht met al jouw vragen hieromtrent, en krijgt een heleboel tips mee naar huis.

Daarnaast ga je ook zelf aan de slag;

Je krijgt hier op de boerderij een korte rondleiding, waarna je zelf de (onbespoten) groentjes oogst om te fermenteren.

Nele begeleidt je doorheen de opstart van het fermentatieproces. Ze zorgt ervoor dat je de “know-how” hebt om dit later thuis zelf ook te doen.

Zo ga je op het einde van de workshop naar huis met een heleboel extra kennis, 2 à 3 bokalen met fermenterende seizoensgroenten (je hoeft deze bokalen en groenten dus niet zelf te voorzien) en een fijne middag achter de rug.

Klinkt top? Schrijf je dan snel in voor een workshop op 14 september of 19 oktober!

2. Warme zomerdagen

De afgelopen maand hebben wij volop van de warmte kunnen genieten! Overdag heerlijk op het veld karweien, pakketjes maken, zaaien, planten,…
Om dan ’s avonds op het terras te genieten van het resultaat van ons harde werk. 

We hebben weer een heleboel nieuwe receptjes ontdekt (dankjewel aan iedereen die ons inspiratie geeft!), en hebben kunnen experimenteren met o.a. een heerlijke groentenbarbecue, gevulde courgette, pastasausjes,…

Afsluiten doen we zo nu en dan eens met een kampvuurtje, samen met onze geweldige helpende handen!

In augustus hebben wij heel veel bezoek over de vloer gehad. Heerlijk om te zien dat onze boerderij ook voor andere mensen begint op te leven!
Nog even en dan kunnen wij hier nog meer op inspelen! Zalig!

3. Opnieuw afscheid nemen

Nog geen twee weken sinds ons vorig afscheid, hebben we deze maand helaas opnieuw een katje verloren. 

Dikkie kwam, net als Plumeauke, zo’n 4 jaar geleden bij ons aanwandelen. Toen nog zo dik dat we dachten dat ze kleintjes verwachtte. Neen, zei de dierenarts, wel stokoud waardoor ze geen spieren meer had en dus een ’tonnetje’ had gekweekt.

Ons Dikkie was een echt vechtertje. Geen tanden meer, slechtziend, slechthorend en zo’n 4 herseninfarcten achter de rug. Uiteindelijk is zij gewoon van ouderdom mogen sterven. Net als bij Plumeau hebben we een tijdje moeten wachten tot we haar vertrouwen wonnen, maar eens ze had beslist dat wij best oké waren, kon er voor haar geen einde komen aan alle knuffeltjes. 

Met 2 katjes zo snel na elkaar verloren, moeten wij toch even wennen aan de leegte in huis. Het gemis is er zeker, maar ook een trots gevoel, dat we Dikkie nog zo lang bij ons hebben mogen houden.

4. De Wesley

Apetrots zijn wij op onze nieuwste aanwinst!
Sinds afgelopen week zijn wij trotse eigenaar van onze eigen ‘mini-tractor’! De Wesley.

Sommigen onder jullie zullen zich misschien afvragen waarom wij uiteindelijk toch kozen om zo’n ‘grote’ machine aan te schaffen: ‘Zijn jullie niet bezig om de grond gezond te krijgen?’

Klopt helemaal. Maar na weken en weken van gras af te doen, beslisten we toch dat het zo niet verder kon.
Gebruik van de Wesley blijft beperkt tot het maaien en tot balen persen van het grasland achter op het terrein. Hij kan ons ook helpen met oogst of materiaal te vervoeren, en een éénmalige ploegbeurt op nog-niet-aangewende grond.

Tussen de groentjes, bij de bloemen, zo veel als we kunnen, vermijden we het dichtrijden van de grond. 

Maar daarnaast zijn wij kinderlijk blij dat we nu toch een tractor hebben om op rond te ‘cruisen’!

Een zomers festijn

Het is alweer even geleden dat ik een update heb gegeven over het reilen en zeilen op Het Troetelhof.
Vorige nieuwsbrief ging nog over de vele regen, en hoe er geen enkel plantje wou groeien. Ik vroeg me toen af of het de moeite was om een open veld dag te organiseren, bang dat er niets te tonen zou zijn. 
Ondertussen kan ik gelukkig het omgekeerde verkondigen; Ons veld heeft zich volledig herpakt en zorgt ondertussen voor een waar zomers festijn! We produceren meer dan wat we nodig hebben, en gaan dus graag op zoek naar extra klantjes die we blij kunnen maken. Ook het afhaalpunt in Meerle (op de boerderij zelf) is ondertussen van start gegaan!

Tussen de grote oogst, groeit er helaas ook een grote portie onkruiden. Het blijft hier alle hens aan dek om ervoor te zorgen dat we niet verdwalen in ons eigen oerwoud. 
Neen, nog niet alle problemen zijn van de baan voor dit jaar, want buiten het vele onkruid voelen we nog andere gevolgen van de zware regenval dit voorjaar. 
Slakken blijven onwelkome gasten tussen de planten (of toch zeker in de hoeveelheden die we nu zien), en helaas is de phytophtora-schimmel op onze tomatenplanten geslagen. Onze vele, grote en mooie planten zijn toch de strijd verloren tegen het vocht. 
Ik zoek graag een leverancier van tomaten die biologisch werkt en dezelfde waarden volgt dan ik doe. Op die manier hoop ik hier en daar toch enkele leden blij te kunnen maken met lekkere tomaten. 

Ups en downs, en weer heel wat te vertellen:

1. Feest op het open veld

Ik zei hierboven al dat de organisatie van de open-veld dag niet zonder twijfels gebeurde. Trots en het willen verbinden met anderen zorgden ervoor dat ik héél graag het veld wou laten zien. Angst en het trage (niet) groeien van vele groentjes zorgden dan weer voor zeer veel twijfels.
Maar wat ben ik blij dat die dag wel is doorgegaan! Er zijn heel wat nieuwe gezichten gepasseerd, en er werd zó veel enthousiasme en interesse getoond voor ons werk hier op de boerderij. Dankjewel dus als je erbij was! 
Voor ons was het een uitzonderlijk geslaagde dag!

Ik maak hier graag ook een plekje vrij om mijn ‘gasten’ even in de schijnwerpers te zetten: 

Leen van ‘De Kempische hoeve’ stelde haar pluktuin voor. Ze bracht heerlijke peterseliepesto mee om van de versheid van haar productjes te kunnen proeven. 
Oogst je graag zelf rechtstreeks op het veld? Dan moet je bij De Kempische hoeve zijn! 

Ook Nele Joris was van de partij. Zij is orthomoleculair therapeut, en gespecialiseerd in gezonde voeding. Nele zorgde voor gezonde wafeltjes en zuurdesembrood om van te smullen. Een voorproefje (letterlijk) van workshops? Je hoort het snel!

2. Groentjes in overvloed

Je zag het de voorbij weken waarschijnlijk wel voorbij komen: er zijn enkele groenten waar wij véél meer van oogsten dan hetgene we nodig hebben. 
(De tzatziki loopt onze oren al uit….)

Geen klaagzang hier, wel veel respect en dankbaarheid naar onze plantjes toe om zo hun best te doen dit jaar. 

Wij doen hetzelfde, in onze zoektocht naar nieuwe leden, maar in de tussentijd zoeken wij naar oplossingen om de overschotten weg te werken.
Vries jij graag wat groentjes in? Heb je interesse in grotere porties dan wat er in de pakketjes zit? Experimenteer je graag met fermenteren/inmaken? (Hint, hint, voor dat laatste zullen wij al vanaf september een handje kunnen helpen!), laat dat dan zeker even weten! Ik start een whatsapp-groep om het ’teveel’ aan groenten aan een mooi prijsje te verdelen. 

Vul je graag jouw pakketjes aan met enkele groentjes, of wil je graag zeker zijn dat die lekkere patatjes erbij zullen zijn deze week? Koop je liever losse groentjes dan pakketten?
Je kan iedere week ook kijken op onze webshop om jouw favorieten te bestellen.

3. Extra kipjes maar ook een afscheid

We mochten opnieuw enkele bewoners verwelkomen op Het Troetelhof! 
5 juli namen vier nieuwe kipjes hun intrek op onze boerderij. 
Geen geredde kipjes deze keer, hoewel ze duidelijk toch ook niet gewend zijn aan het buitenleven. 20 dagen later en nog niet één heeft het gedurfd om verder buiten te gaan dan enkel met hun hoofd. Ach ja, in een nieuw thuis heb je even tijd nodig om te wennen!

Na een paar dagen protest van onze andere kippen (de hoeveelheid eitjes zakte van 6 naar 2), zijn de nieuwelingen toch goed in de groep opgenomen! Het zal nog even duren voor het allemaal dikke vriendinnen zijn, maar we gaan de goede richting uit.

Minder goed nieuws is dat we deze maand helaas ook afscheid hebben moeten nemen van één van de katjes op de boerderij.
Na een strijd van meerdere jaren tegen vele maag- en darmontstekingen zonder een oorzaak te weten, heeft het lichaam van ‘ons Plumeauke’ het opgegeven. Plumeau kwam 4 jaar geleden als zwerfkatje bij ons. Het heeft even geduurd voor ze ons haar volledige vertrouwen gaf, maar is nadien opengebloeid tot een heel zachtaardige, knuffelachtige kat die uitzonderlijk goed met andere dieren overweg kon. Er vloeiden al vele tranen voor haar, maar we denken vol liefde terug aan de voorbije jaren.

4. Voorbereidingen voor het najaar

Afgelopen maand werd er, naast het gewone werk op het veld (het onkruid houdt momenteel een feestje), ook zeer veel zorg besteed aan de courgette- en pompoenplanten. Iedere plant kreeg zijn eigen “nestje” van hooi. Dat betekende voor ons veel onkruid en grassen maaien, vaak over en weer lopen met kruiwagens vol hooi, en regelmatige pauzes door de knikkende knieën. 
Toch was het het zeker waard, want zo zorgen wij dat de planten wat extra voedingsstoffen krijgen en dat ze extra bescherming hebben tegen onkruiden en windvlagen.
Het zorgt ook gewoon voor een heel schattig zicht, want een groot deel van ons veld ligt bezaaid met grote nesten, net of we ook vogels kweken 😉

Goed nieuws ook voor de liefhebbers van pompoenen: daar zien we al heel wat vruchtjes verschijnen!

Regenweer

Ik zal eerlijk zijn; 
De laatste tijd is het niet altijd gemakkelijk om positief naar ons veld te kijken.
Het regenweer blijft ervoor zorgen dat dit een enorm moeilijk jaar is. Zaden komen nauwelijks uit, plantgoed lijkt eerder te zwemmen dan te groeien, en als er dan al iets heel mooi bij staat? Tja, dan is er wel een slak of honderd die klaarstaat om het helemaal op te peuzelen. 

Op zich mogen wij wel van geluk spreken. Hoewel er hier en daar wel wat plassen blijven staan, lijkt het meeste water toch steeds weg te trekken. Ik hoor van collega’s vaak wel wat anders…
Goede grond, zou je kunnen zeggen. Maar ook het feit dat wij volledig handmatig werken heeft daar invloed op. Zware machines duwen de grond vaak helemaal dicht, waardoor het water de grond niet meer in kan trekken.

Niet de gemakkelijkste periode dus, maar wel een uitdaging om andere perspectieven te zoeken. In plaats van te zuchten en te klagen, eerder dankbaar te zijn voor datgene wat wél nog lukt.

We zien bijvoorbeeld direct bewijs dat ons concept wel werkt; 
Diversiteit ondersteunen zorgt ervoor dat onze grond weerbaarder is, een goede structuur heeft om water op te nemen, en niet afhankelijk is van steeds opnieuw bijbemesten.
Doordat wij niet inzetten op slechts één teelt, blijven we toch zeker van een opbrengst. Ook als er soorten zijn die helemaal mislukken, zullen er ook steeds zijn waar we wél een overvloed van hebben. En datgene wat wij tekortkomen? Dat halen we bij andere lokale, kleinschalige bioboeren met dezelfde insteek dan wij hebben. 

Want dat is nog iets anders om extra dankbaar voor te zijn; de steun van collega-bioboeren. Ik verbaasde me er al vaker over, dat er zo’n sterk netwerk bestaat tussen de gelijkgezinde boeren in de buurt. 
Eerder dan concurrenten, zijn het stuk voor stuk warme mensen die alle kennis en middelen willen delen om ervoor te zorgen dat we allemaal kunnen overleven.

Nee, de aanhoudende regen is absoluut geen lachertje voor deze sector, maar als we dan toch de positieve insteek nemen; we hebben ondertussen een gratis watervoorraad kunnen aanleggen voor de komende 3 jaar 😉

1. De bouw van een houtwal (deel 1)

Één van onze projecten van afgelopen maand was de aanleg van een houtwal.
Eerder een ‘simpel’ project, zij het wel dat er veel gesleurd werd met takken en palen.
Door de takken van onze voorjaarssnoei te bewaren, kunnen wij nu een veilige haven creëren voor insecten en vogeltjes.
Een mooi begin van langere wal. Zodra wij opnieuw takken verzamelen, kunnen wij verder bouwen. Het doel is een takkenwal van ongeveer 3x de lengte op de foto hieronder.

2. Het kriebelhoekje

We krijgen dit jaar te maken met wel heel veel kleine, kriebelige, en ‘smerige’ beestjes.
Zoals ik hierboven al aanhaalde, zijn wij momenteel het thuis van enorm veel slakken. In de serre, tussen het gras, op de planten. Overal waar je kijkt zie je er wel één (of meer!) kruipen. Bah, daar hebben we nu wel écht genoeg van….

Ook onze aardappelen hebben last van kriebelaars. De Colorado-kever heeft ons dit jaar niet gespaard. Iedere dag moeten wij een plukronde doen om de beestjes van onze aardappelen af te houden. Zolang wij dit handmatig kunnen doen, en niet hoeven te spuiten, zijn wij toch tevreden!
De kevers volledig laten doen zou helaas het einde van de aardappel-planten betekenen. De snelheid waarmee zij de planten opeten is ongeëvenaard. Het is een uitheemse soort, die de schrik is geworden van menig tuinier.

Gelukkig hebben we ook kriebeltjes die we wél verwelkomen. Vlinders en hommels, bijtjes en wormen, ook zij hebben hun intrek genomen op ons veld. Vooral de bloemenstroken blijven de grootste aantrekpunten. 

3. Kom eens bij ons snuffelen

Hopelijk tot dan!

Beltane

Ik weet wat je nu denkt:
Remke, het is 1 mei… Hoezo krijg ik nu de nieuwsbrief van april?

Ik geef toe, ik ben er wat laat mee. April is voorbij gevlogen! Maar ik wilde deze kans ook ineens aangrijpen om je een fijne Beltane te wensen.
Beltane is een oude heidense feestdag dat de start van de zomer inluidt. Je zal waarschijnlijk vooral de meiboom kennen, die met slingers en linten versierd wordt (zalig toch?). Maar Beltane is vooral een ode aan de zon. Vaak wordt er een kampvuur gebouwd, om het vuur te eren, en wordt er gefeest om het nieuwe leven in de natuur. 
Misschien bouw ik vanavond ook wel een kampvuur… Het is er zeker een mooie dag voor.

Een mooiere dag had Beltane niet kunnen krijgen. De zon staat prachtig aan de hemel en ook het veld is nu ten volle in gang. Hoewel het weer een hele tijd wisselvallig en regenachtig is geweest (de aprilse grillen hebben hun naam eer aan gedaan), merk je toch meer dagen waarop we het veld kunnen opgaan en met onze vingers in het zand kunnen graven.
Of misschien laten we ons minder tegenhouden door guur weer?
Hoe dan ook is het fijn om opnieuw te kunnen genieten van groeiende plantjes, en lekkere groentjes op het bord. 
Toch is het raar om te merken dat jaren zo kunnen verschillen qua groeimogelijkheden. Waar wij vorig jaar moeite hadden om een bed sla in gang te krijgen, staan nu kroppen in overvloed. Helaas lijken de paprika’s het dit jaar dan weer moeilijker te hebben.
Zo grappig; zelfde soort, zelfde leverancier, zelfde aanpak en toch zo’n verschillen in resultaat.
Het is één van de geheimen van moeder natuur.
Zo heb ik het ook graag. Je kan kennis blijven opdoen, trucjes blijven leren en ontdekkingen blijven doen, maar er zal toch steeds een ongrijpbare invloed zijn van iets dat je niet helemaal kán begrijpen. Zalig toch?

Maar goed, ik blijf weer ratelen over de ‘verwondering der natuur’. (maar hey, op Beltane kan het ook niet anders hé?)
Laat ons maar overgaan naar de nieuwtjes:

1. Thuiskomen

De grootste verandering van afgelopen maand is absoluut de uitbreiding van het bewonersaantal op de boerderij.
Na 2 jaar voorbereidingen treffen en uitkijken, kan ik eindelijk zeggen dat ik, samen met mijn vriend, mijn intrek op Het Troetelhof heb genomen!

Voorlopig is het nog een weg banen tussen dozen en gestockeerde meubels (zoals dat hoort na een verhuis). En ook voor de ongeschilderde muren en missende plinten moeten we nog even strategisch de ogen sluiten. 
Wat we ervoor in de plaats krijgen is echter wel magisch: ruimte om te kunnen bestaan. Een welkome afwisseling na de ingeslotenheid van stedelijk gebied. 
Het beste voorbeeld? De wolken! Nu we ze (deftig) kunnen zien, begrijpen we pas ten volle hoe mooi ze zijn. 
Het klinkt waarschijnlijk wat ‘zweverig’, maar een weids zicht en ruimte om te bewegen geven zo’n rust met zich mee. Ik voel mijzelf wat vrijer ademen.

2. Een groen tapijt

Ik zei het al: we vieren vandaag het nieuwe leven in de natuur. Alles begint opnieuw te groeien, bijtjes zoemen rond, de energie en de kriebels zitten weer in de buik te draaien. 
Nu we ten volle gebruik kunnen maken van ons veld, vliegen we er zo vlug mogelijk in. De eerste boontjes werden al buiten geplant (in de hoop dat we geen verrassings-vorstdagen meer gaan krijgen), en ook de zomerprei ging afgelopen maand de grond in. Zo geraken onze bedden beetje bij beetje gevuld.
Hieronder maak ik graag even de vergelijking van onze serre vorige maand tegenover hoe ze er deze maand uit ziet.

3. Jute zakken in het straatbeeld

Onze abonnementen zijn ondertussen 2 (bijna 3) weken opgestart. We kregen al veel positieve reacties, en ik heb al héél fijne gesprekken mogen voeren. 
Één van de reacties ging over onze jute zakken, met de vraag of deze dan toch niet apart te verkrijgen zijn. Goed nieuws; ze staan sinds vandaag op onze webshop!

Je kan hier ook nog steeds de uitleg vinden over onze abonnementen. Bij het menu ‘groenten‘ vind je daarbij ook alles wat wij in losse verkoop te bieden hebben. Bestel tijdig en kom ze samen met jouw pakket ophalen! Of stel zelf een assortiment samen.

Lentekriebels

De lente is in het land! Dat voelen we hier maar al te goed. 
We hebben al enkele prachtige, zonnige dagen gehad waarop wij met veel ‘goesting’ het veld op trokken. Dan rekken wij onze dagen zo lang mogelijk uit en genieten van de zonnestraaltjes op onze gezichten.
Het is zo fijn om de eerste groeiende baby-groentjes te zien opkomen. Daardoor voelen we ons ondertussen weer een beetje ‘mama’ van alles wat bij ons groeit. We zien bijna dagelijks verschil in hoe de plantjes erbij staan, en zijn trots op hoe ze het stellen. Dat is misschien een beetje onnozel, maar o, wat hebben wij dit gemist tijdens de wintermaanden. 
Ieder seizoen heeft zo zijn eigen charmes, maar de lente is bij mij toch veruit mijn favoriete periode. Je voelt de spanning van wat er nog gaat komen; een beetje zoals voorpret, alles ontwaakt en krijgt weer kleur. 
Maar de lente heeft natuurlijk ook verschillende kanten. De ‘maartse buien’ hebben ons ook zeker niet gespaard, en gooien nog regelmatig roet in het eten. Zo wachten wij nog steeds op een goed moment om ons groentenveld om te laten ploegen, en zaaiklaar te leggen. De tijd begint wel wat te dringen, want wij willen een goede start maken in het teeltseizoen. 
Uit voorzorg hebben wij al een ander stukje grond (dat we eigenlijk aan het voorbereiden waren om saffraankrokussen uit te planten in de herfst) omgevormd tot ’tijdelijke moestuin’. En ook in de serre staan er meer soorten te groeien dan wij oorspronkelijk gepland hadden.
Tja, meewerken met de natuur is niet altijd even simpel. Zeker niet wanneer de natuur geen teamspeler lijkt te willen zijn. 

1. Nieuw leven

Ik zei het hierboven al:
Het is tegenwoordig weer zo’n oppepper om de serre in te wandelen en al die jonge kopjes boven de grond te zien! Van jonge sla (die we op ons veld vonden, de nieuwe generatie na de oogst vorig jaar), tot radijsjes en chinese kool. We hebben meer soorten groenten staan dan we eerst dachten in de serre te plaatsen. 
Dat we ons volledige veld nog niet kunnen gebruiken is enorm frustrerend, want eigenlijk kan je je plan niet goed volgen. Maar ergens ook wel opwindend om weer wat te kunnen experimenteren.
En zo spannend om te weten dat over enkele weken hier lekker van gegeten kan worden!

Ik blijf me erover verbazen dat uit iets dat zo klein is als een zaadje, zo snel iets échts kan groeien…

2. Aftellen maar!

Nog eventjes aftellen, maar binnenkort gaan we van start met het nieuwe teeltseizoen! Dan is er weer vanalles nieuws te ontdekken en te proeven. 
We maken een sterke start met de stengels uit onze mini-jungle; rabarber zal dit jaar zeker niet ontbreken. Daar hebben we een paar heerlijke receptjes voor klaarstaan!
Maar rabarber is niet het enige waar wij naar uitkijken. sla, venkel, courgettes, tomaten,… zalig toch? Om zo veel variatie te kunnen proeven. Nele legt ook graag uit waar al deze groentjes goed voor zijn, en hoe je ze in de keuken kan gebruiken.

Hier kan je onze abonnementen ontdekken. (psst; je kan ook afzonderlijke pakketten bestellen en laten leveren aan de verschillende afhaalpunten!)
Of kom deze zomer een kijkje nemen in onze hoevewinkel.

3. Steun voor onze bij-tjes

Één van onze uitgangspunten op Het Troetelhof is om regeneratief te werken. Wij willen onze impact op de wereld rondom zo positief mogelijk maken.
De natuur is onze belangrijkste partner, en wij proberen, als landbouwbedrijf, er zo veel mogelijk mee in samenwerking te gaan.

Dat doen we door aandacht te besteden aan de gezondheid van onze bodem, diversiteit in onze teelten te brengen en vooral ook door de biodiversiteit te ondersteunen.

Bestuivende insecten zijn zó belangrijk voor onze omgeving. Zonder hen zou het doodgewoon niet mogelijk zijn om voedsel te telen. 
Daarom willen wij graag een boost geven aan onze zoemende vrienden. Dit doen wij door bloemenstroken in te zaaien met inheemse bloemensoorten. 

Wil jij ook de bijen ook graag bij-voeren? Alle beetjes helpen!
Tussen 11 en 22 april kan je gratis een zakje bloemenzaad bij ons komen ophalen. Een zakje reserveren kan door een mailtje te sturen naar info@troetelhof.be